หากเราเป็นกษัตริย์ปกครองประเทศเช่นประเทศไทย

อันดับแรกเลย เราจะต้องขอบคุณพระเจ้าที่ได้มีไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินที่ยังโง่งมงายเชื่อว่าเราเป็นสมมติเทพ ซึ่งมันช่วยอย่างมาก ในการทำให้เราสามารถทำอะไรที่ผู้นำทั่วโลกไม่สามารถทำได้

เราจะขอบคุณฟ้าดินที่ทำให้คนไทยที่นับถือศาสนาพุทธเป็นส่วนใหญ่ เชื่อในเรื่องบุญทำกรรมแต่ง และบุญวาสนา พวกเขาจึงไม่โทษเราที่ไม่ได้ทำประโยชน์อะไรมากมาย เวลาเกิดปัญหา เกิดความยากจน แม้กระทั่งเวลาประเทศชาติเกิดโกลาหลฆ่าฟันกัน เราก็อยู่เหนือปัญหาได้ต่อไป เพราะพวกเขาก็เชื่อกันว่า เป็นกรรมแต่ชาติปางก่อน พวกเขาไม่เผยอหน้ากล้าคิดกล้ากล่าวหาว่าเรามีส่วนทำให้เกิดขึ้น

เราจะขอบคุณฟ้าดิน ที่ทำให้คนไทยลืมง่าย ให้อภัยง่าย ไม่ติดใจสืบสานหาต้นตอและความจริง พวกเขาก็ทะเลาะกันไปในระหว่างพวกเขาเอง ไม่สืบสานผ่านใยมาถึงตัวเราได้ เพราะพวกเขาเกรงใจ นับถือผู้ใหญ่กว่า ลืมง่ายและให้อภัยอยู่มิขาด คำว่าไม่เป็นไร มันช่วยให้เรารอดปลอดภัย ทรงตัวเหนือปัญหาได้

อันที่จริงเราคงมีเหตุผลมากมายที่จะขอบคุณฟ้าดิน สำหรับตำแหน่งอย่างนี้ ที่เหลืออยู่ไม่กี่ตำแหน่งทั่วโลกและสมบัติที่เราครองครองอยู่จนติดอันดับโลก และที่งอกเงยออกมาแบบไม่ขาดสาย มันทำให้เราอยู่ได้ไปอีกร้อยชาติพันชาติก็กินไม่หมด...

แต่... เราจะคิดบนหลักความจริงว่า โลกอันงมงายได้เปลี่ยนไป เราจะสำนึกว่า คนไทยเปลี่ยนไปแล้ว คนไทยเติบโตแล้ว โลกมันเล็กลง คนรับรู้ความจริงมากขึ้น คนมีเสรีภาพ และต้องการเสรีภาพมากขึ้น คนรู้เหตุผลและต้องการเหตุผลมากขึ้น คนไทยฉลาดและยิ่งฉลาดมากขึ้น คนไทยมีศักยภาพและพวกเขาอยากเห็นศักยภาพพวกเขาได้รับผลทางรูปธรรมสูงสุด คนไทยสนใจการเมืองมากขึ้นและพวกเขาสมควรได้รับสิทธิ เสรีภาพ ความเสมอภาค และสังคมที่สันติสุขด้วยภราดรภาพ เราควรปรับตัวให้สอดคล้องกับความเป็นไปของโลก

เราได้รับอภิสิทธิ์อันเกินมนุษย์มานานแล้ว
เราไม่ควรโลภโมโทสันให้มากอีกต่อไป

เราไม่ควรหลงลาภ เกียรติ สรรเสริญ และเรียกร้องมันโดยไม่ทำงานใด ๆ ที่ให้สมเกียรติ

เราไม่ควรลงไปเกลือกกลั้วกับสิ่งต่ำ ๆ หรือเป็นเหตุแห่งปัญหา หรือให้ใครดึงไปมีส่วนกับความขัดแย้ง

เราไม่ควรกลัวประชาชน เพราะประชาชนไทย ยังใจดี ยิ้มง่าย และมีน้ำใจ เคารพผู้ใหญ่กว่าเสมอ

เราควรทำให้คนไทยอยู่ดีกินดีอย่างแท้จริง เราควรรับใช้คนไทยตอบแทนสิ่งที่เขาอนุญาตให้เรามีเหนือพวกเขา

เราควรยอมละอำนาจและทรัพย์สินส่วนเกินเพื่อประโยชน์สุขและความก้าวหน้าของพลเมืองทุกฝ่าย

เราควรทำตัวให้คนเคารพ รัก และภักดี โดยไม่ต้องอาศัยกฎหมายหรือพิธีกรรมที่เกินมนุษย์

เราจะอยู่กับกฎแห่งกรรม เราจะแย่งนักการเมืองและทุกคนทำดีให้ประชาชนรัก

เราจะคงทศพิธราชธรรม และจะยึดพรหมวิหารสี่อย่างเคร่งครัด

เราจะยอมรับกับประชาชนต่อสิ่งที่ผิดพลาด แล้วเราจะเลิกทำสิ่งต่อไปนี้

เราจะไม่โปรดเกล้าอ้ายพวกทหารที่ใฝ่สูง แย่งอำนาจประชาชนแล้วให้เราทำให้มันชอบธรรม
เราจะไม่ให้องคมนตรีไปยุ่งกับกิจของประชาชน ไม่ว่าจะเป็นอำนาจนิติบัญญัติ บริหาร หรือตุลาการ
เราจะไม่ทำตัวฟุ่มเฟือย หรือสร้างความเดือดร้อนให้ประชาชนไม่ว่าทางใดก็ตาม
เราจะรักประชาชนจากหัวใจแล้วทำตัวให้สมกับคนที่รักประชาชน
เราจะอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่ทำตัวเหมือนพระเจ้า เพราะเราเชื่อว่าคนที่อ่อนน้อม ย่อมได้รับรักและจริงใจ
เราจะเสริมบารมีด้วยความดี ไม่ใช่ด้วยพิธีกรรม
เราจะใช้อำนาจเพื่อสร้างสิ่งดีงาม วัฒนธรรมอันสร้างสรรค์ และเสริมให้คนดีได้ทำงาน
เราจะเลิกทำสิ่งที่ขัดกับหลักประชาธิปไตย
เราจะใกล้ชิดกับประชาชน ไม่ให้ใครมาคั่นกลาง

โดยสรุป เราจะปกครองแผ่นดินโดยธรรมอย่างแท้จริง เหมือนพ่อที่รักลูกแบบไม่กลัวลูกหลานมาแย่งอำนาจ

ชาตินี้คงได้แค่ฝัน ต่อให้เกิดมาชาติหน้าก็คงไม่มีโอกาส เพราะว่าชาติหน้า คงไม่มีกษัตริย์เหลืออีกแล้ว ยกเว้นจะมีกษัตริย์ในโลกนี้ได้อ่านข้อความนี้แล้วนำไปคิดให้เกิดเป็นปัญญา...
วันนี้ เราไม่มีอะไร เป็นเพียงบุรุษธรรมดา เพียงดิน...
และภูมิใจที่จะดำรงฐานะเยี่ยงนี้ตลอดไป

แต่ก็อยากเห็นมหาราชาที่ทำให้เมืองไทยวัฒนาถาวร โดยไม่ต้องมีการล้มล้างถางฆ่าใคร ๆ ทั้งสิ้น
ประเทศไทยโชคดีกว่าประเทศค่อนโลก ด้วยทรัพยากรธรรมชาติ ทรัพยากรบุคคล และวัฒนธรรมอันประเสริฐมากมาย
ไม่อยากให้สิ่งเหล่านี้ อันเป็นต้นทุนที่น่าอิจฉา ต้องสูญค่าไป เพียงเพราะความหลงผิด เห็นแก่ตัว หลงอัตตา และหลงหลักการที่เป็นธรรมชาติของสังคมมนุษย์...

เมืองไทยจงเจริญ...